στὸν Θεοδόση Βολκὼφ
Ὅ,τι θελήσαμε ἐξ ἀρχῆς: τὸ Ἀπόλυτο
στὴν πιὸ ἀμιγῆ κι ἀπρόσμικτή του φύσι,
ἕνα Ἀληθὲς τελούμενο, ἀκώλυτο,
μιὰ ἐντεῦθεν τῆς ζωῆς Ἐσχάτη Κρίσι.
Ὅ,τι θελήσαμε ἐξ ἀρχῆς: τὸ Ἀκίνητο,
τὴν ἴδια ἀκινησία ἐν κινήσει,
τὸ πεπηγός, τὸ ἑδραῖο, ἀμετακίνητο,
τ’ὁριστικὸ τὰ πάντα ποὺ θὰ ὁρίσῃ.
Ὅ,τι θελήσαμε: τὸ Ἀναλλοίωτο,
τὸ Ἕνα αὐτοπροσώπως καὶ τὸ ἐν γένει,
αὐτὸ τὸ κι ἀπ’τὴν Ἱστορία ἀδῄωτο,
μιὰ ἀρχὴ στὸ τέλος της Ἀρχὴ νὰ μένῃ,
τὸ ἐντὸς τοῦ χρόνου ἄχρονο στὸ σήμερα,
μία ἀφήγησι συνισταμένη∙
ὅ,τι θελήσαμε ἐξ ἀρχῆς μιὰ χίμαιρα:
τὸ ἀβέβαιο ποὺ βέβαιο προβαίνει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου